Poznamy lepiej życie i działalność rotmistrza Pileckiego
„Rotmistrz Pilecki”
Pod koniec października widzowie mogli zobaczyć premierowy pokaz krótkometrażowego filmu pt. „Rotmistrz Pilecki” w reżyserii Miłosza Kozła. Trwający 37 minut materiał opowiada o życiu i działalności Witolda Pileckiego, bohatera II wojny światowej, żołnierza Wojska Polskiego, dobrowolnego więźnia Auschwitz oraz żołnierza podziemia antykomunistycznego.
Film powstał z inicjatywy Fundacji Edukacji i Sztuki i jak zaznacza jej prezes oraz współautor scenariusza Miłosz Lodowski myślą przewodnią powstania filmu było ukazanie osoby, która mogłaby się stać spoiwem dla podzielonego społeczeństwa, ale też bohaterem wychowanym w służbie i oddaniu Ojczyźnie.
Jak wyjaśnił reżyser filmu Miłosz Kozioł, opowieść o rotmistrzu Pileckim została zbudowana z siedmiu aktów, które przybliżają jego życie od dzieciństwa, działalności harcerskiej, wojny w 1920 roku, życia w międzywojniu, prowadzenia gospodarstwa rolnego w latach 30., służby w kontrwywiadzie, w ruchu oporu, w Armii Krajowej, jego poświęcenia w KL Auschwitz, w końcu służby w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie po ostateczną walkę, jaką musiał podjąć.
Film „Rotmistrz Pilecki” został zrealizowanego ze środków programu „Społeczna Odpowiedzialność Nauki” i będzie dostępny w domenie publicznej w internecie, na specjalnej stronie www oraz w serwisach społecznościowych.
Historia rotmistrza Witolda Pileckiego
Rotmistrz Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 r. w Ołońcu. Był żołnierzem Armii Krajowej, który 19 września 1940 r. dał się dobrowolnie aresztować Niemcom w łapance ulicznej na warszawskim Żoliborzu. Za zgodą komendanta głównego Związku Walki Zbrojnej gen. Stefana „Grota” Roweckiego przeniknął do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Tam organizował ruch oporu i prowadził działalność wywiadowczą. Zbierał informacje m.in. o zagładzie Żydów. W obozie w Auschwitz Witold Pilecki spędził 947 dni. Był autorem raportów o Holokauście, tzw. „Raportów Pileckiego” ujawniających niemieckie zbrodnie.
W kwietniu 1943 r. rotmistrz Pilecki uciekł z obozu i zaczął działać w konspiracji, walcząc w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie kontynuował walkę w podziemiu antykomunistycznym i przekazywał na Zachód meldunki o represjonowaniu przez NKWD żołnierzy AK oraz o deportacjach na Syberię. Został aresztowany przez UB w maju 1947 r., a 3 marca 1948 r. rozpoczął się jego proces przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Warszawie. 15 marca 1948 r. Witold Pilecki został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 25 maja 1948 r. w więzieniu mokotowskim w Warszawie. Do dzisiaj nie odnaleziono miejsca jego pochówku.
Witold Pilecki pośmiertnie w 2006 r. otrzymał Order Orła Białego, a w 2013 r. został awansowany na stopień pułkownika.